وجوب پارسايى

روایت اول

مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ إِنَّا لَا نَعُدُّ الرَّجُلَ مُؤْمِناً حَتَّى يَكُونَ لِجَمِيعِ أَمْرِنَا مُتَّبِعاً مُرِيداً أَلَا وَ إِنَّ مِنِ اتِّبَاعِ أَمْرِنَا وَ إِرَادَتِهِ الْوَرَعَ فَتَزَيَّنُوا بِهِ يَرْحَمْكُمُ اللَّهُ وَ كِيدُوا أَعْدَاءَنَا بِهِ يَنْعَشْكُمُ اللَّهُ.

[وسائل الشیعه شیخ حر عاملی، ج15، حدیث 20391]

امام صادق فرمود:

ما مردى را مؤمن نمى ‏شماريم مگر اينكه‏ از تمامى دستورات ما پيروى كند و مرید باشد؛ آگاه باشيد كه از جمله پيروى امر ما و خواستن امر ما پارسايى است، پس خود را با پارسايى زينت دهيد تا خداوند رحمتش را شامل حال‌تان كند و دشمنان ما را به وسيله پارسايى فريب دهيد تا خداوند شما را بلند مرتبه گرداند.

روایت دوم:

وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ حَدِيدِ بْنِ حَكِيمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ اتَّقُوا اللَّهَ وَ صُونُوا دِينَكُمْ بِالْوَرَعِ.

[وسائل الشیعه شیخ حر عاملی، ج15،حدیث 20397]

حديد بن حكيم گويد: از امام صادق شنيدم كه مى‏فرمود:

از خدا بترسيد و دين خود را با ورع (باز ايستادن از گناه) حفظ كنيد.

روایت سوم

وَ عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ أَبِي أُسَامَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ عَلَيْكَ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ وَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ وَ كُونُوا دُعَاةً إِلَى أَنْفُسِكُمْ بِغَيْرِ أَلْسِنَتِكُمْ وَ كُونُوا زَيْناً وَ لَا تَكُونُوا شَيْناً وَ عَلَيْكُمْ بِطُولِ الرُّكُوعِ وَ السُّجُودِ فَإِنَّ أَحَدَكُمْ إِذَا أَطَالَ الرُّكُوعَ وَ السُّجُودَ هَتَفَ إِبْلِيسُ مِنْ خَلْفِهِ وَ قَالَ يَا وَيْلَهُ أَطَاعَ وَ عَصَيْتُ وَ سَجَدَ وَ أَبَيْتُ.

[وسائل الشیعه شیخ حر عاملی، ج15، حدیث 20400]

ابى اسامه گويد: از امام صادق شنيدم كه ‏فرمود: بر تو باد به:

• رعايت تقواى الهى.
• و پارسايى.
• و كوشش.
• و راستگويى.
• و امانتدارى.
• و خوش خلقى.
• و حسن همسايگى.
• و اينكه با غير زبان‌تان (كردارتان) ديگران را به سوى خودتان دعوت كنيد.
• و مايه زينت باشيد نه مايه ننگ و رسوايى.
• و بر شما باد به ركوع و سجود طولانى زيرا اگر كسى از شما ركوع و سجودش را طول دهد شيطان از پشت سر او فرياد بر مى‏آورد و مى‏گويد:

اى واى كه او فرمانبردارى كرد و من نافرمانى و او سجده كرد و من از سجده خوددارى كردم.

روایت چهارم

وَ عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ أَبِي الصَّبَّاحِ الْكِنَانِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ أَعِينُونَا بِالْوَرَعِ فَإِنَّهُ مَنْ لَقِيَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْكُمْ بِالْوَرَعِ كَانَ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَرَجاً الْحَدِيثَ

[وسائل الشیعه شیخ حر عاملی، ج15، حدیث 20402]

امام باقر فرمود:

ما را با پارسا بودن‌تان يارى كنيد زيرا كسى از شما كه خداى عزّ و جلّ را با پارسايى ديدار كند، براى او در نزد خداى عزّ و جلّ گشايشى هست.

روایت پنجم

وَ عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَجَّالِ عَنِ الْعَلَاءِ عَنِ ابْنِ أَبِي يَعْفُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ كُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَيْرِ أَلْسِنَتِكُمْ لِيَرَوْا مِنْكُمُ الْوَرَعَ وَ الِاجْتِهَادَ وَ الصَّلَاةَ وَ الْخَيْرَ فَإِنَّ ذَلِكَ دَاعِيَةٌ.

[وسائل الشیعه شیخ حر عاملی، ج15، حدیث 20403]

امام صادق فرمود:

مردم را با غير زبان‌تان (يعنى با كردارتان) بخوانيد تا از شما پارسايى و كوشش و نماز و خوبى را ببينند زيرا اين امور آنان را [به سوى حق‏] فرا مى‏خواند.