زياد گريستن از خوف خدا

وَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنِ الرِّضَا قَالَ:

كَانَ فِيمَا نَاجَى اللَّهُ بِهِ مُوسَى أَنَّهُ مَا تَقَرَّبَ إِلَيَّ الْمُتَقَرِّبُونَ بِمِثْلِ الْبُكَاءِ مِنْ خَشْيَتِي وَ مَا تَعَبَّدَ لِيَ الْمُتَعَبِّدُونَ بِمِثْلِ الْوَرَعِ عَنْ مَحَارِمِي وَ لَا تَزَيَّنَ لِيَ الْمُتَزَيِّنُونَ بِمِثْلِ الزُّهْدِ فِي الدُّنْيَا عَمَّا يُهَمُّ الْغِنَى عَنْهُ فَقَالَ مُوسَى يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ فَمَا أَثَبْتَهُمْ عَلَى ذَلِكَ فَقَالَ يَا مُوسَى أَمَّا الْمُتَقَرِّبُونَ لِي بِالْبُكَاءِ مِنْ خَشْيَتِي فَهُمْ فِي الرَّفِيقِ الْأَعْلَى لَا يَشْرَكُهُمْ فِيهِ أَحَدٌ وَ أَمَّا الْمُتَعَبِّدُونَ لِي بِالْوَرَعِ عَنْ مَحَارِمِي فَإِنِّي أُفَتِّشُ النَّاسَ عَنْ أَعْمَالِهِمْ وَ لَا أُفَتِّشُهُمْ حَيَاءً مِنْهُمْ وَ أَمَّا الْمُتَزَيِّنُونَ لِي بِالزُّهْدِ فِي الدُّنْيَا فَإِنِّي أُبِيحُهُمُ الْجَنَّةَ بِحَذَافِيرِهَا يَتَبَوَّءُونَ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُونَ.

[وسائل الشیعه شیخ حر عاملی، جلد15، حدیث 20341]

امام رضا فرمود:

در مناجات حضرت موسى با خداوند چنين آمده است:

• كسانى كه به من نزديك گشته‏اند، به واسطه هيچ عملى همانند گريستن از خوف من به من نزديك نشده‏اند.
• آنان كه طوق بندگى مرا در گردن دارند، به واسطه هيچ عملى همانند باز ايستادن از ارتكاب حرام‌هاى من مرا بندگى ننموده‏اند.
• آنان كه خود را آراسته‏ اند، به واسطه هيچ عملى همانند پيشه نمودن زهد و بى ‏رغبتى نسبت به آنچه كه بى ‏نيازى از آن در دنيا مورد اهميّت است، خود را براى من نياراسته‏ اند.

حضرت موسى عرض كرد:

اى گرامى ‏ترين گراميان! چه چيزى آنان را در اين راه ثابت قدم و پا بر جا نموده است؟

خداوند فرمود: اى موسى!

• امّا آنان كه به واسطه گريستن از خوف من به من نزديك گشته اند آنان در مرتبه همجوارى با رفيق اعلى (معشوق و دوست برتر) هستند و هيچ كس در اين مقام با آنان شريك نيست.
• امّا آنان كه به واسطه باز ايستادن از ارتكاب حرام‌هاى من مرا بندگى نموده‏ اند، من در قيامت از آنان شرم دارم كه در مورد اعمال‌شان كنجكاوى و دقّت به خرج دهم در حالى كه اعمال همه مردمان را به دقّت وارسى خواهم كرد.
• امّا آنان كه خود را به واسطه بى‏ رغبتى به دنيا برايم آراسته‏ اند تمامى بهشت را براى آنان مباح و روا مى ‏سازم كه در هر جاى بهشت خواستند جاى گيرند.